Eg havi heilt frá ungum árum fingist nógv við nótar, spælt og sungið teir og seinni eisini at skrivað teir. Hetta síðsta hevur ført til fleiri útgávur av sangnótabókum, sum enn eru at fáa í bókhandlunum (SYNG – nótar og tekstir frá 2012 er tíverri útseld). Eg havi tí ein hóp av sangnótum liggjandi á míni teldu.
Tá eg læs tónleik í Keypmannahavn í 70-árunum vitjaði eg javnan handlar, sum seldu nótabøkur, sangbøkur og líknandi. Serliga ein handil vitjaði eg ofta, nevniliga Wilhelm Hansens Musikforlag á Godtersgade 11, ikki langt frá Kongens Nytorv. Hesin handil var fyri meg eitt fixpunkt í býnum. Tá eg seinni kom til Keypmannahavnar, var eg ofta í handilinum og fann altíð okkurt áhugavert. Men, einaferð í 90-árunum, tá eg vitjaði á Godtersgade 11, var eingin Wilhelm Hansen at finna. Har var ein klædnaforrætningar ella ein frisørsalong. Eg frætti seinni, at handilin ikki longur bar seg, eftir at handil á netinum hevði tikið seg upp. Ja, nethandilin gjørdi rættuliga skjótt av við besta musikkhandilin í størsta býnum í norðanlondum. Tað hevði eg ilt við at skilja tá, og eg havi enn ilt við at skilja tað. Men, hatta er nú blivin gongdin, tær flestu vørurnar kunnu keypast á netinum. Og nú eri eg sjálvur kom har til. Eg fari at gera eina roynd at selja nótar – sangnótar – á netinum.
